Εννέα εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες ιταλοί ψηφίζουν σήμερα, μέχρι τις 11 το βράδυ τοπική ώρα, για την ανανέωση χιλίων τεσσάρων δημοτικών συμβουλίων. Για τους δήμους άνω των 15.000 κατοίκων προβλέπεται η δυνατότητα διεξαγωγής δεύτερου γύρου, σε δυο εβδομάδες.

Σήμερα, οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν τους δημάρχους είκοσι πέντε πόλεων οι οποίες είναι και πρωτεύουσες νομών, όπως η Πάδοβα , η Βερόνα, το Λέτσε και η Πάρμα.
Δημοτικές εκλογές πραγματοποιούνται και σε τέσσερις πρωτεύουσες περιφερειών: στο Παλέρμο της Σικελίας, στην Γένοβα της Λιγουρίας, ατο Καταντζάρο της Καλαβρίας και στην Λ' 'Ακουϊλα, στην κεντρική περιφέρεια Αμπρούτσο.

Η κεντροαριστερά διαθέτει δεκαπέντε δημάρχους σε πόλεις κύριας σημασίας, και θα πρέπει να διαπιστωθεί πόσους θα καταφέρει να διατηρήσει, ενώ για την κεντροδεξιά, ο αντίστοιχος αριθμός δεν ξεπερνά τους έξι. Ο στόχος του Δημοκρατικού Κόμματος του Ματτέο Ρέντσι, είναι να μπορέσει να προκριθεί στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, σε τουλάχιστο είκοσι μεγάλες πόλεις.

Όσο για το κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλλο, αυτή την φορά κινδυνεύει να βρεθεί «εκτός παιχνιδιού» στην ιδιαίτερη πατρίδα του ιδρυτή του, την Γένοβα, λόγω διασπάσεων και διαγραφών. Εκτός από τον επίσημο υποψήφιο του κινήματος, υπάρχουν και άλλοι δυο, οι οποίοι καταβαίνουν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι.

Στην ίδια πόλη, η κεντροδεξιά (Φόρσα Ιτάλια, Λέγκα και Αδέλφια της Ιταλίας) παρουσιάζεται ενωμένη, και η κίνηση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει, ενδεχομένως, μια «πρόβα τζενεράλε» για τις βουλευτικές εκλογές που όλα δείχνουν ότι πρόκειται να πραγματοποιηθούν, τελικά, στις αρχές του επόμενου έτους. Το αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών, δηλαδή, δεν πρόκειται να καθορίσει την άμεση πορεία της ιταλικής πολιτικής, αλλά αναμένεται να συμβάλει στην ανάδειξη τάσεων και συμμαχιών, που μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές, στους αμέσως επόμενους μήνες.


ΑΠΕ

Άνοιξαν οι κάλπες στη Γαλλία για τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στις 08:00 (τοπική ώρα, 09:00 ώρα Ελλάδας) και θα κλείσουν στις 20:00 (τοπική ώρα, 21:00 ώρα Ελλάδας).

Οι βουλευτικές εκλογές, λίγες εβδομάδες μετά από τις προεδρικές αποτελούν μεγάλο στοίχημα για τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν που επιδιώκει την απόλυτη πλειοψηφία εδρών στην Εθνοσυνέλευση, προκειμένου να μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπει χωρίς εμπόδια. Με την ανεργία να κινείται κοντά στο 10% και με τον κίνδυνο της μη τήρησης των δεσμεύσεων για το δημόσιο χρέος, ο Μακρόν εξελέγη υποσχόμενος να μεταρρυθμίσει τον τομέα της εργασίας.

Οι ψηφοφόροι θα εκλέξουν τους 577 βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης, έντεκα από τους οποίους εκπροσωπούν τους Γάλλους που διαμένουν στο εξωτερικό. Αν κανένας από τους υποψήφιους μιας περιφέρειας δεν ξεπεράσει το 50% στον πρώτο γύρο, τότε αυτόματα ο πρώτος και ο δεύτερος σε ψήφους περνούν στο δεύτερο γύρο των εκλογών που θα διεξαχθεί στις 18 Ιουνίου και θα κερδίσει αυτός που θα κερδίσει την πλειοψηφία.

Οι περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι ο Μακρόν δεν θα δυσκολευτεί να κερδίσει την αυτοδυναμία. «Θέλουμε μεγάλη πλειοψηφία για να μπορέσουμε να μεταμορφώσουμε τη Γαλλία τα πέντε επόμενα χρόνια», δήλωσε ο υφυπουργός νέων τεχνολογιών, Μουνίρ Ματζουμπί κατά τη διάρκεια προεκλογικής του εκδήλωσης στο βόρειο Παρίσι, όπου είναι υποψήφιος.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα του Μακρόν En Marche και τους κεντροδεξιούς συμμάχους του από το κόμμα του Μπαϊρού Modem, τουλάχιστον το 30% των ψήφων. Το συντηρητικό κόμμα Οι Ρεπουμπλικάνοι λαμβάνει σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις περίπου το 20%, ενώ το ακροδεξιό κόμμα Εθνικό Μέτωπο δεν λαμβάνει πάνω από 17% σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες. Αυτό το αποτέλεσμα αναμένεται να μετατραπεί σε συντριπτική νίκη για το στρατόπεδο Μακρόν στο δεύτερο γύρο.

Οι απώλειες για τους Σοσιαλιστές, αναμένεται να είναι μεγάλες σε σύγκριση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. «Δεν πρέπει να έχουμε ένα μονοπωλιακό κόμμα», δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ, ζητώντας την ψήφο των πολιτών για να είναι αρκετά μεγάλη η αντιπολίτευση στην Εθνοσυνέλευση, όπως είπε χαρακτηριστικά. Εξάλλου, η ίδια επιβίωση του Σοσιαλιστικού Κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα τα προηγούμενα πέντε χρόνια βρίσκεται σε κίνδυνο με τις προβλέψεις να του δίνουν περίπου 15 με 30 έδρες από τις 284 που είχαν μέχρι σήμερα. Σε κίνδυνο βρίσκεται και η ενότητα των Ρεπουμπλικάνων, που αν και οι δημοσκοπήσεις τους δίνουν τη δεύτερη θέση, είναι διχασμένοι σε σχέση με το αν πρέπει να στηρίξουν τον Μακρόν ή όχι.

Το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν, που έλαβε χαμηλότερο ποσοστό από αυτό που αναμενόταν στις προεδρικές εκλογές, είναι πιθανό να μην φτάσει τον στόχο σχηματισμού κοινοβουλευτικής ομάδας, κάτι που προϋποθέτει συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών, ωστόσο, αναμένεται να πάει πολύ καλύτερα από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στις οποίες είχαν εκλεγεί δύο βουλευτές του.

Η συμμετοχή των ψηφοφόρων στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών ανερχόταν στο 19,24% το μεσημέρι, καταγράφοντας σημαντική μείωση σε σύγκριση με τις βουλευτικές του 2012, ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών.

Το 2012, στον πρώτο γύρο των βουλευτικών την ίδια ώρα η συμμετοχή ανερχόταν στο 21,06%.

Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 23 Απριλίου, η συμμετοχή μέχρι το μεσημέρι ήταν κατά πολύ υψηλότερη, αφού έφτανε στο 28,54%.






ΑΠΕ

Δύο χρόνια πάνε από την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Δύο χρόνια με λίγες χαρές, πολύ άγχος, πολλή στενοχώρια, με πολλή δουλειά μέχρι εξαντλήσεως, με αρκετές απώλειες συναδέλφων, όμως με τα ίδια όνειρα και την ίδια θέληση του δίχρονου αγώνα που δώσαμε για την επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.


Δύο χρόνια μετά, οι μνήμες και το χρέος μας σε όλους αυτούς που μας συμπαραστάθηκαν σε αυτόν τον αγώνα, που νικήσαμε χάρη σε αυτούς, ζωές που χάθηκαν μέσα σε αυτόν, η αλληλεγγύη, η αυταπάρνηση, τα εργατικά και κοινωνικά μηνύματα, οι διαφανείς διαδικασίες και ο ανένδοτος αγώνας με προοπτική αλλά και αντοχή που έφεραν τη νίκη, είναι ορόσημα για το εργατικό κίνημα.

Ο ανυπέρβλητος, μοναδικός αυτός αγώνας και οι παρακαταθήκες που μας άφησε, είναι οδηγός μας για ένα καλύτερο αύριο με ενότητα, με διεκδίκηση, με αποτέλεσμα.


Δύο χρόνια μετά :

• εξακολουθούμε να είμαστε οργισμένοι και στενοχωρημένοι γιατί δεν μπορέσαμε να συμπαρασύρουμε και τη διοίκηση, ώστε να αποδώσουμε στην κοινωνία την ΕΡΤ που δικαιούται και που περίμενε συμπορευόμενη μαζί μας στον αγώνα της δημοκρατίας ενάντια στο μαύρο.

• η ΕΡΤ δεν έχει γίνει το σημείο αναφοράς, όπως θα έπρεπε. Διεκδικούμε να είναι πλουραλιστική, ανεξάρτητη, φορέας πολιτισμού και ενημέρωσης, φωνή της κοινωνίας, φωνή της Ελλάδας στον κόσμο, που θα αγωνίζεται με όλες τις δομές της για ένα καλύτερο αύριο και με προβολή χωρίς αποκλεισμούς των κοινωνικών, πολιτιστικών, πολιτικών ρευμάτων και κινημάτων με εξαίρεση αυτούς που ενσπείρουν τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.
  
  

• πολλές παθογένειες του παρελθόντος είναι παρούσες που μαζί με την έλλειψη προσωπικού, στρατηγικού σχεδιασμού, με έλλειψη κύριου εξοπλισμού (μεγάλη ευθύνη της Γενικής Διεύθυνσης Τεχνολογίας), αφαίμαξης του ανταποδοτικού τέλους, αναξιοκρατία, αυταρχισμό, χωρίς οργανόγραμμα, ΓΚΠ, με μισθολόγιο πολλών ταχυτήτων κλπ, καθώς και τις εμμονές ορισμένων, δίνουν το δικαίωμα σε πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούν ιδιοτελή και ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, να «ασελγούν» σε βάρος της ΕΡΤ και των εργαζομένων της καθώς και του ρόλου που μπορεί να έχει η δημόσια ραδιοτηλεόραση, αυτή την περίοδο της μεγάλης κρίσης.
  
  

• συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μια ΕΡΤ σύγχρονη, λειτουργική, που θα ανταποκρίνεται στις σημερινές και μελλοντικές απαιτήσεις και ανάγκες της κοινωνίας, που θα αφουγκράζεται το σφυγμό της και που θα κάνει πράξη τα «θέλω» της.
  
  

• συνεχίζουμε να παλεύουμε για την πλήρη ανασυγκρότηση της ΕΡΤ, την αυτονομία, την προμήθεια απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμού και τον εκσυγχρονισμό τους καθώς και την επιστροφή της ακίνητης περιουσίας που έχει παραχωρηθεί σε τρίτους.
  
  
• συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την ενημέρωση στη βάση των πραγματικών αναγκών και προβλημάτων του λαού, με στόχο την ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου και της αξιοπιστίας της ΕΡΤ.
  
  

• συνεχίζουμε να παραμένουμε προσηλωμένοι στους στόχους μας και μαχόμαστε συσπειρωμένοι απέναντι στις «σειρήνες» ή τη λάσπη της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας και ολιγαρχίας.
  
  

• συνεχίζουμε να έχουμε στόχο, σχέδιο, όραμα και να θέλουμε να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ΕΡΤ της καρδιάς μας, για την ΕΡΤ αντάξια αυτής της κοινωνίας που στέκεται όρθια ακόμα και στα δύσκολα.
  
  

Να ακυρωθεί τώρα η ημερίδα της ντροπής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ







Η συμβιβασμένη και παραδομένη πλειοψηφία της Διοίκησης της ΓΣΕΕ έχει βαρύτατες και ιστορικές συνδικαλιστικές και πολιτικές ευθύνες, γιατί 7 χρόνια τώρα, αντί να οργανώσει με σχέδιο, αποφασιστικότητα και με τις αναγκαίες κοινωνικές συμμαχίες, τους αγώνες των εργαζομένων για την αποτροπή και ανατροπή των καταστροφικών μνημονίων, τους οδηγούσε ή σε αγωνιστικήαδράνεια ή σε κινητοποιήσεις – φωτοβολίδες εκτονωτικού χαρακτήρα.




Η πλειοψηφία της Διοίκησης της ΓΣΕΕ έχει επίσης βαρύτατες συνδικαλιστικές και πολιτικές ευθύνες, γιατί με τη συμβιβαστική και εξωνημένη στάση της απέναντι στις μνημονιακές κυβερνήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο, έδωσε θανάσιμα χτυπήματα στην αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα ολόκληρου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, με αποτέλεσμα όχι μόνο την αγωνιστική αδράνεια, αλλά και την απομαζικοποίηση του στον ιδιωτικό τομέα και στην εργαζόμενη νεολαία.

Η πλειοψηφία της Διοίκησης της ΓΣΕΕ ξεπέρασε τον εαυτό της σε όρκους μνημονιακής υποταγής, όταν πριν το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, κάλεσε του εργαζόμενους να στηρίξουν το ντροπιαστικό ΝΑΙ, που στην ουσία ήταν ΝΑΙ στα μνημόνια της φτωχοποίησης, της υποτέλειας και της ταπείνωσης.




Αυτή η συμβιβασμένη και εξωνημένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έφτασε αυτή την περίοδο στον ακρότατο αυτοεξευτελισμό της. Ενώ ουσιαστικά άφησε την κυβέρνηση να περάσει το 4ο μνημόνιο “αβρόχοις ποσί”, την ίδια στιγμή διοργανώνει μέσω ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ημερίδα στις 13 Ιούνη “για τη 2η αξιολόγηση και την προοπτική της οικονομίας” με βασικούς ομιλητές τους αρχιμνημονιακούςΕυκλείδη Τσακαλώτο (Υπουργό Οικονομικών), Γ. Στουρνάρα (Διοικητή της τράπεζας της Ελλάδας), Κ. Χατζηδάκη (αντιπρόεδρο της ΝΔ) και Φ. Σαχινίδη (πρώην Υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ).




Με όλους αυτούς δηλαδή, που μαζί με τους δανειστές και τις μνημονιακές κυβερνήσεις, που συμμετέχουν ή συμμετείχαν ''έσφαζαν'' και ''σφάζουν'' στο γόνατο το λαό και τη νεολαία, ξεπουλώντας την δημόσια περιουσία και την ίδια τη χώρα μας.




Η ΛΑΕ θεωρεί τη διοργάνωση αυτή της ημερίδας από την ηγεσία της ΓΣΕΕ, όχι απλά ως ένα νέο συνδικαλιστικό ατόπημα της, αλλά ως μέγιστη πολιτική πρόκληση. Με την πασαρέλα αυτή όλων των ηθικών και φυσικών αυτουργών των μνημονίων προκαλεί τα αισθήματα της εργατικής τάξης και του λαού, που 7 χρόνια υποφέρουν και εξαθλιώνονται κάτω από το ζυγό των μνημονιακών πολιτικών. Γι' αυτό η απάντηση, όχι μόνο των αγωνιστικών συνδικάτων και των εργαζομένων, αλλά και των αντιμνημονιακών, αριστερών πατριωτικών δυνάμεων σ΄ αυτή την πολιτική πρόκληση πρέπει να είναι άμεση, μαζική και μαχητική με στόχο την ματαίωση της ντροπιαστικής αυτής πρόκλησης για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τους απόμαχους της δουλειάς.




Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από συνδικάτα ζωντανά, με δημοκρατικές εσωτερικές λειτουργίες, αγωνιστικά, που θα ενοποιούν και θα ενεργοποιούν τους εργαζόμενους με βάση τα πραγματικά προβλήματα τους και τις λύσεις τους και θα μπορούν να συγκροτήσουν μια νέα κοινωνική συμμαχία με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.




Να ακυρωθεί τώρα η ημερίδα της ντροπής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

Κάλεσμα της ΠΕΝΕΝ στα συνδικάτα και στους εργαζομένους ενάντια στην προκλητική εκδήλωση

Η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ στο μεγάλο κεφάλαιο και στις αντιλαϊκές και μνημονιακές πολιτικές ξαναχτύπησε!

Αυτή την φορά επέλεξε εν μέσω των νέων αντιλαϊκών – αντεργατικών προαπαιτούμενων που προωθούνται και ψηφίζονται (με πραξικοπηματικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες) στην Βουλή (πάγωμα συντάξεων έως το 2022, ΣΣΕ, μείωση αφορολόγητου, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, υπονόμευση απεργίας κ.λπ), την ίδια στιγμή η ίδια να συνδιοργανώσει μια άθλια φιέστα από κοινού με τις συστημικές πολιτικές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Στουρνάρας), οι οποίες στο σύνολό τους τάσσονται υπέρ των αντιλαϊκών πολιτικών και οι οποίες επί μια επταετία έχουν τσακίσει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και τις κατακτήσεις.

Η ξεφωνημένη και χρεοκοπημένη αυτή ηγεσία δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα στο ρόλο που της έχουν αναθέσει τα αφεντικά και κλιμακώνει τις προκλήσεις της ενάντια στην εργατική τάξη δείχνοντας πίστη και υποταγή στο δόγμα του κοινωνικού εταιρισμού και ξεδιάντροπα συνδιαλέγεται και συμπορεύεται με το αμαρτωλό συστημικό και μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο διοργανώνοντας εκδηλώσεις – πρόκληση μαζί του για την πορεία της «β’ αξιολόγησης και της εθνικής οικονομίας της χώρας».

Η ηγεσία αυτή έχει μετατρέψει την κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα σε υποχείριο του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Μια ηγεσία η οποία καθημερινά δίνει δείγματα γραφής και αποδεικνύει ότι ούτε θέλει ούτε μπορεί κατά οποιοδήποτε τρόπο να οργανώσει και τις πιο στοιχειώδεις αντιστάσεις ενάντια στην καταστροφική αντιλαϊκή πολιτική.

Αντίθετα συνδιαλέγεται και συμπορεύεται με το πολιτικό κατεστημένο και την οικονομική ολιγαρχία για να υπονομεύσουν από κοινού τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις. Η ηγεσία αυτή αποδεικνύει έμπρακτα και στον πλέον δύσπιστο ότι λειτουργεί στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος ως πέμπτη φάλαγγα για να υπονομεύσει τις δίκαιες διεκδικήσεις και τον αγώνα της εργατικής τάξης.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα το θετικό για τα οξύτατα και συσσωρευμένα προβλήματά τους από μια ηγεσία (ΓΣΕΕ) η οποία είναι παραδομένη και υποταγμένη στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Μια ηγεσία που έχει συνδέσει την ύπαρξή της με την στήριξη και σύμπλευσή της με το ευρωενωσιακό μονόδρομο και τα στρατηγικά συμφέροντα της ευρωπαϊκής και εγχώριας πολιτικής ελίτ και του μεγάλου κεφαλαίου. Σε αυτήν την άθλια κατρακύλα που οδηγεί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός (παλιός και νέος) συνδικαλισμός την κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση, οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά τόσο τα αγωνιστικά Συνδικάτα όσο και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Οι αγωνιστικές και ταξικές δυνάμεις στα Συνδικάτα όλων των βαθμίδων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα οφείλουν περισσότερο από ποτέ να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και ανεξάρτητα από επί μέρους διαφορές να πάρουν όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες για να δημιουργήσουν τους όρους ενός κοινού συντονισμένου – οργανωμένου και μαχητικού ταξικού κινήματος και αγώνα της εργατικής τάξης και να παλέψουν ανυποχώρητα με όρους ρήξης και σύγκρουσης ενάντια στις κυβερνητικές και αντιλαϊκές πολιτικές και το μεγάλο κεφάλαιο.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ στηρίζει και συμμετέχει στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας που συνδιοργανώνουν Σωματεία, Εργατικές Συλλογικότητες και Συνδικαλιστές στον χώρο της εκδήλωσης την Τρίτη 13 Ιούνη 2017 και ώρα 9.30 π.μ (έξω από το ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη – Βασιλίσσης Σοφίας και Μέρλιν, Αθήνα).

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, με αφορμή το νομοσχέδιο για την αλιεία (σ.σ.: το οποίο ψηφίστηκε από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την Παρασκευή και είναι νόμος πλέον, με 153 ΝΑΙ), έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση. Υπενθυμίζεται ότι -μέσω του νόμου για τα ψάρια- η κυβέρνηση «πάγωσε» μέχρι το 2022 κάθε αύξηση στις συντάξεις, «μπλόκαρε» την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και έφερε πιο κοντά -από την αρχική πρόβλεψη στο 4ο μνημόνιο- την εφαρμογή της μείωσης αφορολόγητου:

ΑΙΣΧΟΣ, απόψε, με τροπολογίες που εσπευσμένα και εκπρόθεσμα φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ουσιαστικά δεν αφήνει κανένα περιθώριο για επαναφορά των ΣΣΕ, «παγώνει» μέχρι το 2022 τις συντάξεις και υλοποιεί πλήρως ό,τι οι δανειστές της υπαγόρευσαν.

Το ότι επέλεξαν το νομοσχέδιο για την αλιεία, τουλάχιστον δείχνουν ότι έχουν χιούμορ. ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΝΕ. Ψαρεύουν σε θολά νερά με κάθε τρόπο για να περάσουνε:

• Διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων.
  
  
• Αναγνώριση του lockout των εργοδοτών.
  
  
• Πρόσθετες μειώσεις στις συντάξεις.
  
  
• Ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να επιτευχθεί το «κάθε σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
  
  

Το ΕΚΑ καλεί τα σωματεία μέλη του και κάθε εργαζόμενο – άνεργο – συνταξιούχο μέσα από τα συνδικάτα να δώσουμε μαζικά – αγωνιστικά την απάντηση στη συνεχιζόμενη κοροϊδία τους.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, η κυβέρνηση έφερε σε άσχετο νομοσχέδιο τροπολογίες – μέρος των προαπαιτούμενων του 4ου μνημονίου, που ψήφισε πριν από λίγες μέρες, και μάλιστα επί το δυσμενέστερο!
Αναλυτικότερα, στο νομοσχέδιο για την αλιεία, κατέθεσε και τις παρακάτω τροπολογίες:

–«Παγώνει» μέχρι το 2022 κάθε αύξηση στις συντάξεις: Με την τροπολογία αυτή, που «παγώνει» για έξι χρόνια τις συντάξεις (και όχι για πέντε, όπως προέβλεπε το 4ο μνημόνιο), η κυβέρνηση υφαρπάζει περίπου άλλα 1,2 δισ. ευρώ από τους συνταξιούχους (συν τα 2,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2019).

–Παραπέμπει στο αόριστο μέλλον την επαναφορά των ΣΣΕ, και όχι τον Αύγουστο του 2018, όπως είχε ψηφιστεί πριν από λίγες μέρες στο 4ο μνημόνιο.

– Έρχεται όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο επιβολής από το 2019 και όχι το 2020 η μείωση του αφορολογήτου, προκειμένου να υφαρπαγούν άλλα 1,920 δισ. ευρώ από τους φορολογουμένους.

Η τακτική της σαλαμοποίησης και των τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, για να μην υπάρχουν μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις, χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν απ’ όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Το γεγονός όμως αυτό δεν τις οδήγησε ούτε στην μακροημέρευση, ούτε στη μείωση των κοινωνικών αντιδράσεων και τις οργής του λαού.

Τα μέτρα αυτά μπορεί να περνάνε εν κρυπτώ, οι επιπτώσεις τους όμως γίνονται καθαρά αντιληπτές από τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών.

Εμείς απλά υπενθυμίζουμε ότι τα μνημόνια «κατάπιαν» ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, κόμματα και κυβερνήσεις και οδηγήθηκαν στη λαϊκή χλεύη και στο ανάθεμα. Την ίδια τύχη θα έχει και αυτή η κυβέρνηση.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό σε μαζικό αγώνα διαρκείας για την ανατροπή των αντεργατικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και όλων όσοι τις εφαρμόζουν.

---

ΕΔΩ η τροπολογία για το «πάγωμα» των συντάξεων.

ΕΔΩ η τροπολογία για το «μπλόκο» στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

ΕΔΩ η τροπολογία τη μείωση του αφορολόγητου

Το καινούργιο τραγούδι «The Camp» της P.J. Harvey με τον Αιγύπτιο μουσικό Ramy Essam
Ένα τραγούδι που αναφέρεται στα προσφυγόπουλα της κοιλάδας Bekaa στο Λίβανο.
Στο βίντεο εικόνες των προσφύγων, από φωτογραφίες του φωτορεπόρτερ Giles Duley:




PJ Harvey and Egyptian recording artist Ramy Essam have come together to write and record ‘The Camp’ which they hope will raise awareness and much needed support towards the health and educational well-being of displaced children in the Bekaa Valley of Lebanon. The artists will donate all net profits from the track to Beyond Association in the Bekaa Valley, a national Lebanese non-Governmental Organisation.
Beyond Association provides services such as access to education, healthcare, and psycho-social support mainly through art therapy, neuro-physiotherapy, and recreational activities.

‘The Camp’ - released digitally on Friday 9 June 2017 - was recorded in Bristol with Harvey’s longtime collaborator John Parish, who produced and mixed the track.

"It is hard to comprehend the scale of the crisis in Lebanon, a country of 4 million now hosting over 1 million Syrian refugees,” states photo-journalist Giles Duley whose arresting photographs feature in the official music video, edited by Rick Holbrook. “The infrastructure of the country is pushed to its limit, and nowhere is that situation more desperate than in the Bekaa Valley. However, there are some amazing organisations doing incredible, effective, and selfless work on the ground there, and of all the NGOs I have documented, none have impressed me more than Beyond. To visit their schools and witness their programs is to see hope - and that is something we have to support.”

The following is an excerpt from Ramy Essam's verse of The Camp, translated from Egyptian to English: "I wish I had wings to fly away, far away. Meet smiley faces who never ask where I came from; not to ask about colour, race, or religion. What difference does it make if we're all humans? No wars, no limits, no borders. Earth is everyone's right.”

Του Γιώργου Ε. Μουργή
από το hitandrun

Fräulein Μέρκελ, έχεις τραγουδήσει το Ein Lied für Argyris ;

Ο μικρός Αργύρης Σφουντούρης βιώνει την κτηνώδη θηριωδία της σφαγής απο τις Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής καταφέρνοντας να επιζήσει.

Στις 10 Ιουνίου του 1944 οι Γερμανοί εισβάλουν στο Δίστομο.

Μια ολόκληρη ναζιστική μεραρχία σε λιγότερο από δύο ώρες, δολοφονεί 218 κάτοικους του χωριού.

Γυναίκες, άντρες, γέροι και τα βρέφη του χωριού χάνουν τη ζωή τους, θύματα του δικού μας ολοκαυτώματος, ελέω διαταγής των φασιστικών δυνάμεων, σαν «Μέτρο Εξιλέωσης» όπως ανέφεραν, για την επίθεση που είχε δεχθεί νωρίτερα Γερμανικό στρατιωτικό απόσπασμα από αντάρτες στη περιοχή γύρω από το Δίστομο.

Η κτηνωδία της σφαγής των κάτοικων του είναι τα αντίποινα στις πληροφορίες που φτάνουν στη Γερμανική διοίκηση, για την αποκάλυψη της θέσης του στρατιωτικού αποσπάσματος τους, στους Έλληνες αντάρτες από Διστομίτες.

Ο μικρός Αργύρης Σφουντούρης σώζεται της γενοκτονίας αλλά χάνει τους γονείς του μαζί με άλλα 30 συγγενικά του πρόσωπα.

Το«τραγούδι»των αποζημιώσεων…

Η συγκινητική ιστορία της ζωής του και η πορεία της, αποτυπώνεται με την βοήθεια του σκηνοθέτη και δημιουργού του ελβετικής παραγωγής ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη»,Στεφάν Χάουπτ.

Η τυχαία συνάντηση των δυο ανδρών, με αφορμή μια παράσταση που σκηνοθετούσε ο Χάουπτ, τους φέρνει πίσω στο Δίστομο για να αναταράξουν παρέα τα επαιτειακά εορταζόμενα λιμνάζοντα νερά της ιστορικής μνήμης, με τα απόνερα να φτάνουν μέχρι και το γερμανικό κοινό που παρακολουθεί αποσβολωμένο τις πρώτες προβολές.

Το βιωματικό γίγνεσθαι του ΑργύρηΣφουντούρη ξεπερνάει την ίδια την αφήγηση του ολοκαυτώματος του Δίστομου, με τελικό στόχο να επικαιροποιήσει τον αγώνα που μοναδικά έδινε, στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Η Μαρία Κανελλοπούλου τον Μάη του 2015, μέλος της διακομματικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, στη συζήτηση που ακολούθησε τη δημοσιογραφική προβολή της ταινίας «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ένα βλέμμα δεν υποκαθιστά ποτέ ένα αρχείο. Ένα βλέμμα μόνο μπορεί να σε κάνει να θέλεις να ανοίξεις όλα τα αρχεία αυτής της Γης για την αλήθεια»

Στη συγκλονιστική ιστορία τουΑργύρη Σφουντούρημε φόντο τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα τα τελευταία 70 χρόνια, από τη γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο μέχρι τη Μεταπολίτευση, «Το «Τραγούδι για τον Αργύρη»έρχεται να θυμίσει μια σοβαρή εκκρεμότητα που όσο περνούσαν τα χρόνια καταχωνιαζόταν από τη ζωντανή πολιτική σφαίρα στο διεθνές υποσυνείδητο.

Κάτι άβολο, όχι για τους Γερμανούς, επειδή αυτοί ξέρουν τι έκαναν στον πλανήτη και κατά ένα τρόπο φέρουν συλλογικές τύψεις.

Εμείς όμως ολιγωρήσαμε, επί μακρόν σιγήσαμε, εξαντληθήκαμε σε μνημόσυνα και αυτό ήταν μόνο. Υπήρξαν όμως και οι ακάματοι, γραφικοί ευτυχώς, αυτοί που δεν ξεχνούν και πάντα σώζουν την τιμή των όπλων» συνεχίζει η Μαρία Κανελλοπούλου.

Παραθέτοντας μια μικρή σύνοψη της πορείας του Αργυρή όπως τη βρίσκουμε σε πολλά δημοσιεύματα, ίδια διατυπωμένη, μας προκαλεί απορία γιατί αυτή η ιστορία που ξεκινάει από το τρόπο που επέζησε ο ίδιος μέχρι και τις πολεμικές αποζημιώσεις που διεκδίκησε για λογαριασμό ολοκλήρου του Δίστομου, επιμελώς θάβεται από το επίσημο κράτος ή τις εκάστοτε κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.


Η«αποζημίωση»του τραγουδιού…

«Ο μικρός Αργύρης , γλυτώνει από τύχη, καθώς περνά τα επόμενα χρόνια σε ορφανοτροφεία στην Αθήνα, μαζί με άλλα παιδιά θύματα του πολέμου.

Μία μέρα, εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει κάποια παιδιά να κάνουν μια καινούρια αρχή σε άλλη χώρα.

Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους.

Έτσι βρίσκεται στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν, όπου μεγαλώνει μακριά από την πατρίδα του αλλά και από τη δυστυχία που επικρατεί στην μεταπολεμική Ελλάδα.

Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική.

Σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, και για κάποια χρόνια εργάζεται ως βοηθός στην αναπτυξιακή βοήθεια του Ελβετικού Σώματος Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στη Σομαλία, το Νεπάλ και την Ινδονησία.

Όταν επιστρέφει στην Ευρώπη, πραγματοποιεί τακτικά ταξίδια μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και η παραμονή στην παλιά του πατρίδα γίνεται κάθε φορά όλο και πιο μακροχρόνια».

Τρία χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ ο Στεφάν Χάουπτ.Ίσως οδυνηρά για τον Αργύρη Σφουντούρη, αφού χρειάστηκε να περάσει μέσα σε λίγους μήνες όλα όσα είχε ζήσει τα τελευταία 50 χρόνια.

Η αντιμετώπιση του θρήνου ενός μικροί παιδιού που σε ηλικία 4 ετών χάνει γονείς και συγγενείς στη ιστορική σφαγή του Δίστομου, αποτελεί το κομβικό σημείο της πορείας που χάραξε στον δρόμο της επιστήμης του αλλά και στη συνειδητοποίηση του ιστορικού χρέους που ανέλαβε στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Πάνω από 70 χρονιά έχουν περάσει από τη σφαγή που διέπραξαν οι ναζιστικές δυνάμεις Κατοχής στο Δίστομο. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας παραμένουν απαράγραφα στο συλλογικό ιστορικό υποσυνείδητο μας. Όσο κι αν οι Γερμανοί σήμερα επιδιώκουν τη βιολογική παραγραφή που θεωρητικά συντελείται με το πέρασμα του χρόνου.

Ηάσκηση αγωγής του Αργύρη Σφουντούρη ενώπιον των γερμανικών δικαστηρίων τον Νοέμβριο του 1995, είναι κομμάτι της συνολικής Ελληνικής διεκδίκησηςπου διατηρεί ταυτόχρονα ζωντανή την ηθική της ιστορικής μνήμης.

Εξάλλου το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και οφειλών έπονται αυτής της ηθικής.Η απόφαση του Δίστομου μαζί με άλλες αποφάσεις έχουν τελεσίδικα και αμετάκλητατελειώσει, συνεπώς μπορούν να θεωρούνται εκτελεστές.


Η Γερμανία οφείλει ποσά για τις αποζημιώσεις αυτές, η οικονομική διεκδίκηση, δε, που έχει αναγνωρισθεί από τις διεθνείς συμβάσεις αποτελεί νομικό τετελεσμένο τουλάχιστον για να θυμούνται οι επόμενες γενιές τι έπραξαν οι προηγούμενες.

Για να μην επαναληφθούν παρόμοια και να διατηρηθεί στο ακέραιο η βιολογική μνήμη, κύτταρο που αποκλειστικά τρέφεται από τη συλλογική ιστορική μνήμη των λαών στον πολιτικό και κοινωνικό αγώνα ενάντια στην οδύνη του πολέμου.

Ο Αργύρης Σφουρντούρης στη διάρκεια εκείνης της συζήτησης ανέφερε: «Με την αλλαγή της κυβέρνησης τον Ιανουάριο, το θέμα των αποζημιώσεων έχει γίνει σχεδόν πρώτο θέμα στη Γερμανία, που μέχρι τώρα ήταν κυριολεκτικά τελευταίο. Τώρα έγινε επίσημο θέμα των διαπραγματεύσεων Ελλάδας και Γερμανίας κάτι το οποίο θα έπρεπε, εφόσον θα είχαμε ανεξάρτητες κυβερνήσεις, να έχει γίνει τα τελευταία 70 χρόνια».

  Ο σκηνοθέτης του «Ένα Τραγούδι για τον Αργύρη» επισημαίνει: «Το αίτημα των γερμανικών αποζημιώσεων είναι και δίκαιο και σωστό»

Σήμερα το Δίστομο για άλλη μια χρονιάαναβιώνει το χορό του μαρτυρίου, τη μαύρη μέρα της σφαγής του Ιούνη του 1944,σαν το συλλογικό υποκείμενο των παθών του λαού μας στη ναζιστική κατοχή. Όπως έγραψε ο ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ. «Μια από τις χειρότερες ωμότητες ολόκληρου του Πολέμου».

Ιστορική μνήμη στη λήθη των μνημονίων…

Αλήθειααφού η Ελλάδα έχει ζητήσει και κατά ένα τρόπο διεκδικήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις, χρόνια πριν την οικονομική κρίση και ενώ επιπρόσθετα η Γερμανία οφείλει να ξεπληρώσει το εξαναγκαστικό δάνειο που έλαβε από τη χώρα μας στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής, τι άλλαξε στη διατυπωμένη προγραμματική θέση που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα, πριν αναλάβει τη κυβερνητική εξουσία;

Τι απέγινε τελικά ηΔιακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπήδιεκδίκησης των γερμανικών οφειλών; (πολεμικών αποζημιώσεων, επανορθώσεων, αποπληρωμής του κατοχικού δανείου).

Γιατί ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπυλος δεν έχει τηρήσει την δέσμευσή του, στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία θα υπέγραφε, για να ενεργοποιηθεί η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, αποζημίωσης των συγγενών των θυμάτων του Δίστομου;

Ο Αργύρης Σφουρντούρης μπορεί να επέζησε από το δικό μας ολοκαύτωμα δυστυχώς όμως, μαζί με εμάς βιώνει το ηθικό ολοκαύτωμα της συνθηκολόγησης που συντελείται σε βάρος της ιστορικής μνήμης της προσδοκίας, της ελπίδας και της αξιοπρέπειας μας από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Αφαιρώντας όχι μόνο το νόμιμο δικαίωμα των πολεμικών αποζημιώσεων άλλα και το ζωντανό κυριαρχικό δικαίωμα στο επίπεδο της Ιστορίας ακυρώνοντας δια της ενοχής σιωπής τους, αγώνες αντίστασης και πάλης που έδωσε ο λαός στο όνομα της ελευθερίας του.

Η παρακαταθήκη της θυσίας των πεσόντων στο Δίστομο, όπως και σε όλη τη χώρα από τη σκοτεινή κατοχική περίοδο μέχρι τις εξορίες και τη χούντα, όχι μόνο δεν εκχωρείται άλλα αποτελεί θύλακα δημοκρατικής αντίστασης, ανάχωμα στα σημερινά μνημόνια που επέβαλαν Μέρκελ, Σόιμπλε και η Ευρωπαϊκή παρέα των δανειστών, σηματοδοτώντας νέους αγώνες για λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία.

Να αποκτήσει ξανά νόημα το «τραγούδι για τον Αργύρη», το τραγούδι των νεκρών του Δίστομου, το διαχρονικά επίκαιρο τραγούδι της δικής μας «αντίστασης-ανάστασης».

Το Σάββατο, 17.00- 19.00, καλεσμένος του Ποιείν Radio και του Σπύρου Αραβανή, ο συνθέτης, σκηνοθέτης, χορογράφος και μεταφραστής Λουκάς Θάνος με αφορμή τη μετάφρασή του στους «Πέρσες» του Αισχύλου που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος.

* Ο Λουκάς Θάνος σε ηλικία 17 χρόνων παρουσιάστηκε με το πρώτο του έργο, το «Σάλπισμα» μελοποιώντας Κ. Καρυωτάκη, Κ. Βάρναλη, Α. Αλεξάνδρου με τη θρυλική φωνή του αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη ("Mπαλάντα του κυρ Μέντιου", "Πόνοι της Παναγιάς" κ.ά.) συνέχισε τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις, όπου σπούδασε φιλοσοφία, χορό και σκηνοθεσία στην στη Ρώμη. Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη όπου συνέχισε τις σπουδές του στη μουσική και τη χορογραφία. Τελικός του προορισμός ήταν η δυτική ακτή της Αμερικής, το Λος Άντζελες, όπου εκεί πλέον συνέθετε και χορογραφούσε παρουσιάζοντας τα έργα του σε μεγάλες θεατρικές σκηνές στον κόσμο, όπως το περίφημο έργο του ISADORA βασισμένο στη ζωή της Isadora Duncan στο παλάτι της Kshesinskaya στην Αγία Πετρούπολη. Στην Αμερική ασχολήθηκε επίμονα με τη μελέτη της αρχαίας τραγωδίας. Κατά το διάστημα παραμονής του στην Αμερική, η επαφή του με την Ελλάδα συνεχίζεται, χορογραφόντας την Όπερα «Ρέα» του Σαμάρα στη Εθνική Λυρική Σκηνή.

Αυτή την περίοδο βρίσκεται πάλι στην Ελλάδα παρουσιάζοντας το νέο του δίσκο «Δωδεκάλογο του Γύφτου» του Κωστή Παλαμά με τη φωνή του Γιάννη Χαρούλη και ηχογραφεί μία νέα εργασία του σε ποίηση Πάνου Δημητρόπουλου με ερμηνευτή τον Σταύρο Σιόλα. Πολύ σύντομα θα παρουσιάσει δισκογραφικά ανέκδοτα τραγούδια του με τον Νίκο Ξυλούρη πάνω σε ποίηση Γ. Ρίτσου, Κ. Βάρναλη και Κ. Παλαμά.Αυτές τις μέρες ηχογραφεί επίσης το έργο του πάνω στον «Προμηθέα» του Αισχύλου, το οποίο ερμηνεύει ο Ψαραντώνης και άλλοι ερμηνευτές.

Η μέθοδός του έχει διδαχθεί στην Ευρώπη και την Αμερική και τα έργα τους έχουν παιχτεί σε σημαντικά θέατρα στο κόσμο. Τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στη μελέτη του Αισχύλου, στη ρυθμική και σωματική αγωγή του τραγικού λόγου, στη έκφραση του χορού, στη ρίζα της συλλογικής εμπειρίας.
Έχει μεταφράσει και έχει διδάξει τα έργα του μεγάλου μας τραγικού ποιητή με το σύστημά του που εδώ και 20 χρόνια εξελίσσει.




Συντονιστείτε στην ERTopen στους 106.7 στα fm στην Αττική και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα www.ertopen.com ή στο live24.gr.

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045